Een trotse Tunesiër in Trastevere

Slingerend baan ik mij een weg door de smalle straatjes van Trastevere
De heerlijke geur van vers brood van bakker La Renella komt me tegemoet

Even twijfel ik, toch maar hier…?
Maar nee, ik hou me bij m’n eerdere besluit:
Ik fiets nog een klein stukje door
Voor een panino falafel, even lekker aan de voedzame kikkererwten

De jongen achter de toonbank springt overeind zodra ik binnenkom
En begint direct mijn bestelling klaar te maken

Wat ik er allemaal op wil, op m’n broodje
“Alles natuurlijk!”
En een beetje hummus 🙂

Waar ik vandaan kom? America?
“Hoelanda”, probeer ik op z’n Arabisch te zeggen.

Hij komt uit Tunesië, maar de keuken waarin hij werkt is Libanees
“Oeh, Tunesië, dat was even goed in het nieuws gisteren”, vertel ik hem.
De noodtoestand is er opgegeven
Na drie jaar.

“Goed bezig dat Tunesië.”
“Ja!”, vertelt hij trots, “en begin dit jaar hebben we een grondwet aangenomen die de rechten van mannen en vrouwen beter regelt. Eén van de meest democratische grondwetten van de Arabische wereld!”
“En”, haast hij zich te zeggen, “er zijn werkgelegenheidsprojecten gestart. En Tunesië gaat zich weer meer richten op het toerisme, met mooie all inclusive tours door het land.”
Hij moet er even van gaan zitten, zo enthousiast raakt hij ervan.

4 jaar is hij er al niet meer geweest
Zijn neefjes en nichtjes mist hij vreselijk
Maar het was te gevaarlijk daar
Hij kon zo zonder reden opgepakt worden
Hij kon niet terug naar z’n geboorteland, en heeft daarom in Italië zijn school afgemaakt

“De koksopleiding”, en met een grote glimlach vertelt hij hoe blij hij is met zijn opleiding, met het veilige leven in Italië en de kans om in dit Libanese restaurant te mogen werken.
“Maar de Italiaanse keuken, dat is het helemaal. Die recepten en technieken; zo goed!”

Zijn droom: een restaurant openen met een mix van Arabische en Italiaanse gerechten.
Hij begint te stralen bij het idee.

“En waar dan?”, vraag ik hem. “Tunesië misschien?”
“Ja, uiteindelijk wel”, zegt hij met een dromerige blik in zijn ogen, “Maar eerst nog hier nog meer leren van mijn baas. En genieten van deze kans dat ik in Trastevere mag werken!”

Dankbaar, trots en met ondernemingszin: dit zijn de mensen die uiteindelijk van de Arabische lente een goede zomer kunnen maken (en de verbinding gaan vormen tussen de goede dingen van Europa en Noord-Afrika :)).