Deze week stond in het teken van de jacht: de hectische jacht op huizen en opdrachten. Barbara & Roberto wilden graag weten tot wanneer ik nu precies in hun appartement wil blijven. Tot zes februari zit ik hier in ieder geval en ik kan hier ook tot eind maart en misschien zelfs tot half mei blijven. Het bevalt me hier heel erg goed, het is echt een paradijs en ik word vreselijk verwend. Maar het is ook erg afgelegen. Drie kwartier rijden naar de universiteit en de dichtstbijzijnde bakker is op een halfuur. Heel idyllisch en romantisch, maar het kost zo heel veel benzine (en de benzineprijs stijgt hier elke dag). En ik ben ook wel heel benieuwd hoe het leven in een Italiaanse stad is!
Dus de afgelopen week flink gesurft op Internet, rondgebeld, rondgevraagd en uiteindelijk een goede makelaar gevonden met een mooi appartementje met een tuintje. Maar alleen te huren voor een jaar (ik wil wel een jaar blijven, maar ik moet helaas terug naar Nederland). Nu is er wel een “Italiaanse constructie” mogelijk (vroegtijdig opzeggen) maar ik vind het een beetje ondoorzichtig en duur. Dus ik zoek nog even verder.
Ondertussen is ook de opdrachtenjacht (op mij) geopend. Het ene moment werk ik alleen nog aan de vertaling van een medische encyclopedie (een project dat bijna klaar is, we zijn nu bij de letter V) en het volgende moment heb ik twee nieuwe opdrachten, met nog meer opdrachten in de pijpleiding en moet ik gaan kiezen! Want de studie gaat voor, met examens en een paper voor de boeg van 20 pagina’s in twee talen (en da’s niet in het Nederlands haha).
Voor de opdrachtgever van de vertaling van de website van de Locanda della Fortuna (een agritoerisme hier in de buurt) had ik een beetje schrik (ik ga veel met een Vlaamse om, vandaar. Misschien dat ik haar ienieminie appartementje in hartje centrum overneem, maar dat terzijde). Barbara & Roberto kennen de eigenaresse van de Locanda als een koele zakenvrouw en mijn buurjongen had haar al ontmoet terwijl ze een grote sigaar aan het roken was dit gaf mij wel de bibbers. Ik kreeg zo’n angstaanjagend beeld voor me van een soort Miranda uit The Devil wears Prada (die heb ik net in het Italiaans gelezen, ik weet het, het is geen Dante, maar wel even ontspannend in deze hectische weken). Maar ze viel gelukkig mee.
Voor de ontspanning kruip ik nu dus in de Italiaanse boeken. Dit in tegenstelling tot de mannen hier uit de regio die voor de ontspanning hun toevlucht nemen tot de jacht. Maar hier kom ik een ander keertje op terug, ik word nu zelf weer “opgejaagd”. Ciaoooooo
Fieke's Blog 
Jeetje, wat ’n activiteiten allemaal! Zou er zelf bijna ‘opgejaagd’ van worden 😉 Wat het belangrijkste is: je geniet nog steeds volop, beleeft vreselijk veel en wij amuseren ons kostelijk met je ‘beeldende’ verhalen.
A presto!!
Bacione
Peter, Eelco e Paula
Haaia Fieke!Ik had al een tijdje je blog niet gelezen blijkt. Wow, wat een mooie en grappige verhalen!!! Lekker gelachen, jij dus ook even zonder electriciteit gezeten, hahaha, altijd blijven lachen, is het zo weer voorbij. (heb nu een klusje voor de huurbaas betreffende mijn douche….)
Meis, je geniet er volop van, zeer ondernemend en getrouw aan het studeren en aan het werk…ik kan een goed voorbeeld aan jou nemen en daar hier eens verandering in mijn dagelijks leven brengen 😉
Dus daarom kom ik lekker naar je toe en ga ik even met je mee genieten van al het moois bij jou!
Dikke kus,
Elfi